Przestrzeń Psyche - Centrum Terapii i Zdrowia Psychicznego
  • Home
  • Terapeuci
    • Veronika Tkanka
    • Katarzyna Matyja
  • TESTY
    • Test Depresji
  • Polecamy
    • Książki
  • Kontakt
  • Blog

Psyche Blog

DDA – Dorosłe Dzieci Alkoholików / DDD - Dorosłe Dzieci z rodziny Dysfunkcyjnej

2/12/2020

0 Komentarze

 
Obraz
Osoby DDA i DDD mają doświadczenie dorastania w mało przyjaznych warunkach. To ludzie, którzy patrząc na dzieci bawiące się na placu zabaw myślą: „a gdzie jest moje dzieciństwo”? Część wspomnień z tamtego okresu chciałoby się wymazać, części jakby nie ma, została wyparta i istnieje jako niepamięć tamtego okresu. DDA to obecnie w pełni dorosła i ukształtowana osoba, która wychowała się w rodzinie z problemem alkoholowym a DDD w domu z dysfunkcjami takimi jak chłód emocjonalny, przemoc, odrzucenie, nadmierna krytyka czy brak zainteresowania.  

​Kim jest DDA/DDD?

Syndrom DDA (DDD) nie jest uznany za jednostkę chorobową i tym samym nie jest wpisany do międzynarodowej klasyfikacji chorób ICD 10 czy DSM-IV - nie mniej wyróżnia się istnienie takiego syndromu. O osobie dotkniętej DDA mówi się, że jest to dorosły człowiek pochodzący z rodziny,  w której alkohol  był problemem centralnym. (DDD: inna dysfunkcja jak chłód, obojętność, przemoc). Jako dziecko walczył o przetrwanie lub uwagę opiekunów – w dorosłym życiu ma poczucie, że nigdy nie był dzieckiem.  Często jako dziecko doświadczał cierpienia ponad miarę.

Bycie DDA/DDD zakłada podwójną tożsamość czyli bycie dorosłym przy jednoczesnym byciu dzieckiem a dzieje się tak dlatego, że problemy z okresu gdy był dzieckiem – dotąd nie zostały rozwiązane, nieodreagowane i często wyparte.

Osoba DDA/DDD albo musiała szybko dorosnąć i to jest pierwsza kategoria takich osób, które przeskoczyły dzieciństwo i stały się nad wiek poważne. Druga, to wieczny Piotruś Pan, osoba, która postanowiła nie dorastać i być jak wiecznie zbuntowany nastolatek. 

Charakterystyki rodziny dysfunkcyjnej:

  • rodzina jest zamknięta, jej członkowie żyją w izolacji od świata zewnętrznego, nie utrzymują kontaktów towarzyskich czy przyjaźni a jeśli tak, to są one raczej płytkie i powierzchowne, oparte na pozorach, braku szczerości, prawdziwych uczuć czy zdolności do zwracania się po pomoc;
  • rodzina żyje w zakłamaniu, braku szczerości na temat problemów nękających członków rodziny, fałszując i zniekształcając rzeczywistość;
  • w rodzinie brakuje wzajemności, może być tak, że nikt nikomu nie pomaga i każdy jest skoncentrowany wyłącznie na sobie a problemy pozostałych członków są ignorowane lub umniejszane a może być też tak, że stosunki oparte są na nadopiekuńczości jednych względem drugich;

Obszary życia szczególnie zagrożone:

  • życie uczuciowe: nieustający lęk i poczucie zagrożenia, złość, gniew, wstyd, poczucie krzywdy i winy;
  • oparcie i wzajemna pomoc: rodzina, która ma być oparciem staje się źródłem krzywd;
  • kontakt i zrozumienie: zamiast relacji szczerości są relacje oparte na kłamstwie i manipulacji;
  • kontakt ze światem zewnętrznym: izolacja poszerzająca swój zasięg z upływem czasu
  • zasoby materialne: często problemy finansowe

Charakterystyczne cechy przejawiane w życiu dorosłym przez DDA/DDD

  1. poczucie odmienności, nieadekwatności;
  2. krytyczna samoocena i zbyt poważne traktowanie siebie samego;
  3. ignorowanie własnych potrzeb emocjonalnych;
  4. brak umiejętności cieszenia się życiem;
  5. trudności w rozumieniu tego, co jest normalne, a co nie;
  6. branie odpowiedzialności za wszystko i wszystkich oraz pracoholizm;
  7. reagowanie niepokojem i lękiem, gdy sprawy życiowe wymykają się spod kontroli;
  8. nadmierna odpowiedzialność lub brak odpowiedzialności;
  9. nadmierna wrażliwość lub nadmierna obojętność (znieczulenie emocjonalne);
  10. funkcjonowanie według zasady „wszystko albo nic”;
  11. trudności w realizowaniu do samego końca swoich planów życiowych i częste uleganie chwilowym impulsom;
  12. brak zaufania i obawa przed nawiązywaniem bliskich kontaktów z innymi ludźmi;
  13. stałe poszukiwanie aprobaty dla swojej osoby i obawa przed odrzuceniem;
  14. poczucie, że ciągle lub często jest się ignorowanym lub atakowanym;
  15. nieświadome poszukiwanie napięć i kryzysów, a następnie uskarżanie się na ich skutki;
  16. obawa przed krytyką i osądzaniem przy jednoczesnej skłonności do krytykowania i osądzania innych.
Obraz

Dzieciństwo

Rodzina dysfunkcyjna nie jest w stanie sprostać zadaniom jakie stawia przed nią społeczeństwo oraz sami członkowie tej rodziny, szczególnie dzieci. Podstawowe potrzeby dzieci nie są zaspokajane, są to m.in. potrzeby:
  • bezpieczeństwa, bezpiecznej opieki ,troski i akceptacji oraz bezpiecznego przywiązania do innych;
  • autonomii, kompetencji i poczucia tożsamości;
  • wolności wyrażania prawdziwych potrzeb i emocji;
  • spontaniczności i zabawy;
  • realistycznych granic i samokontroli

Każde dziecko potrzebuje bliskości ze swoimi rodzicami - dziecko w rodzinie dysfunkcyjnej często zostaje pozostawione samo sobie i uznaje ten fakt za normę, przyjmuje, że właśnie tak funkcjonuje świat. Podobnie naturalne są kłamstwa, wymówki i tajemnice a rodzina udaje, że jest „normalna” co doprowadza do rozbicia emocjonalnego dziecka i braku uznania dla tego, co dziecko widzi i odczuwa. To z kolei prowadzi do osłabienia poczucia pewności siebie a także poczucia winy, dziecko może często zastanawiać się, czy ludzie mu wierzą. Z biegiem czasu dziecko zamyka się w sobie, unika zabierania głosu i wyrażania własnych opinii, udaje, że wszystko jest w porządku.

Udawanie, że wszystko jest w porządku pochłania bardzo dużo energii, dziecko cały czas musi być czujne i uważne na to, by nie dać się zdemaskować, żyje w ciągłym napięciu w związku z tym. Obawa przed zdradzeniem „tajemnicy rodzinnej” izoluje je społecznie, dziecko może nie mieć przyjaciół, nie chce by ktokolwiek przychodził do niego do domu ponadto wykształca się w nim ślepa lojalność wobec wszystkich, którzy dzielą z nim tą tajemnicę. Dużo energii w rodzinie poświęca się na ratowanie pijaka pomijając zupełnie potrzeby dzieci, które często stają się niewidzialne. Oprócz dziecka niewidzialnego przyjmują role bohatera, kozła ofiarnego  i maskotki – role te, można zaobserwować u dzieci już w wieku przedszkolnym.
Więcej o rolach czytaj tutaj.

Objawy psychosomatyczne

Objawy psychosomatyczne: Dziecko z rodziny dysfunkcyjnej często czuje się zmęczone i ospałe często z powodu burzliwej i trudnej nocy. Może mieć koszmary senne, regresje treningu czystości, ssanie lub obgryzanie paznokci a także problemy z jedzeniem. Także bóle głowy, brzucha, nudności, astma, anemia, alergia. Zabawa takiego dziecka często jest odizolowana a tematem często są kłótnie i bijatyki z domu. Objawem alkoholizmu rodziców może być nadaktywność dziecka (czasem FAS) jak również problemy z koncentracją na jednym zadaniu, nerwowość, wybuchowość, brak umiejętności zakańczania rozpoczętych zadań, brak cierpliwości i entuzjazmu do pracy w grupie. Z jednej strony boją się obcych a z drugiej przesadnie lgną do innych i boją się separacji.

Gniew, żal, lęk, samotność, poczucie opuszczenia zostają zamrożone lub schowane. Potrzeba bezpieczeństwa i bliskości, tego by mieć kogoś, kto się dzieckiem interesuje, rozumie, wysłucha, dla kogo dziecko jest ważne i kochane jest totalnie nie zaspakajana, dziecko nawet nie wie, że coś takiego istnieje. ​

Trzy zasady z dzieciństwa

Dziecko w rodzinie z problemem alkoholowym uczy się trzech ważnych zasad:
Nie ufaj, nie mów, nie czuj
  1. Zasada „ nie mów” jest związana z ukrywanie sekretu o alkoholizmie, któregoś z członków rodziny.
  2. Zasada „nie ufaj” wiąże się z zanikaniem w rodzinie alkoholowej poczucia bezpieczeństwa i zaufania w stosunku do siebie i innych ludzi a osoby z takiej rodziny uczą się polegać na sobie.
  3. Zasada „ nie czuj” mówi o zanikaniu w rodzinie uczuć tego, co naprawdę się czuje.
​
Dorosłe dzieci alkoholików przenoszą te zasady z dzieciństwa na własne, dorosłe życie, które nie jest wolne od zaburzeń i dysfunkcji. Zasady te również rzutują na ich relacje interpersonalne.
0 Komentarze

Twój komentarz zostanie opublikowany po jego zatwierdzeniu.


Odpowiedz

    Kategorie

    Wszystkie
    Coaching
    DDA / DDD
    Narzędzia
    Narzędzia
    Psychologia
    Psychoterapia
    Terapia Par
    Terapia Schematów

    Archiwa

    Marzec 2023
    Listopad 2021
    Sierpień 2021
    Luty 2021
    Styczeń 2021
    Lipiec 2020
    Luty 2020
    Styczeń 2020
    Listopad 2019
    Listopad 2018
    Grudzień 2016
    Lipiec 2016

    Kanał RSS

KONTAKT 

​Veronika Tkanka

mob. 601 367 627
mail. przestrzenpsyche@gmail.com
​Zgierz, ul. Topolowa 5 

Katarzyna Matyja
mob. 505 413 015 
mail. 
matyja.katarzyna@tlen.pl
​Łódź, ul. Kościuszki 23/25 
Obraz

przestrzenpsyche@gmail.com
pracujemy on-line

Tkanka i Przestrzeń Psyche sp. z o.o.
95-100 Zgierz, Topolowa 5
NIP: 7322202931 KRS 0000893746

nr rachunku bankowego: 
​92 1140 2004 0000 3502 8114 3262


copyright2019@Przestrzeń Psyche
  • Home
  • Terapeuci
    • Veronika Tkanka
    • Katarzyna Matyja
  • TESTY
    • Test Depresji
  • Polecamy
    • Książki
  • Kontakt
  • Blog